Zasady ustalania opłat za centralne ogrzewanie lokali oraz za podgrzanie wody użytkowej § 10 1. Opłaty za . c.o. na nadchodzący okres rozliczeniowy ustalane są w formie zaliczek, z uwzględnieniem: a) aktualnej ceny ciepła; b) ilości ciepła zużytego w danym węźle cieplnym na cele . c.o. w minionym okresie rozliczeniowym;
janusz390 pisze:Ale pod ta uchwała podpisało się 100% włascicieli. A....to zmienia postać rzeczy, bo każdy ma prawo sam decydować o swoich pieniążkach. :> Zakładając, że wśród tych 100% podpisujących nie było np. takich właścicieli, którzy mieli rozliczenie na zero, a wszyscy wcześniej wpłacali "jak jeden mąż" należne zaliczki. W tym wypadku, wpłacone kwoty stały się jakby dobrowolną dodatkową wpłatą na FR. Tylko i tak tu widzę pewien dosyć istotny problem. Wszyscy muszą dokonywać systematycznie wpłat i nie może być żadnych zaległości. Jeśli będzie inaczej, to wystąpią różnice w rozliczaniu FR. Wydatki z FR będą rozliczane udziałem i wtedy okaże się, że kwota, która istnieje na FR nie odpowiada udziałowo kwotom wnoszonym przez poszczególnych właścicieli. Wyjdzie więc na to, że jedni ponieśli większe koszty w rozliczeniu FR, a inni mniejsze. Uważam, że lepiej takich uchwał nie podejmować, zwrócić pieniądze właścicielom, a jeśli chce się zwiększyć wpływ na FR to należy to zrobić zgodnie z udziałem ustalając jedną stawkę dla pisze:Pozostaje problem jeśli wystąpi niedopłata czy rozliczac ją wg udziałow?Zależnie od tego jaki macie regulamin rozliczania kosztów. A jeśli go nie macie, to zgodnie z ustawą, czyli udziałami.
17-09-2021, 16:27. waleria164. Początkujący. Posty: 3. Zmiana zaliczki za ciepłą wodę bez wiedzy właściciela lokalu. Witam. Dostałam ze spółdzielni mieszkaniowej rozliczenie roczne za centralne ogrzewanie ,mam nadplate .Oprócz tego wysłali rozliczenie za podgrzanie wody od września 2015 do sierpnia 2016.Z tego wynika niedopłata
Niedopłata w zaliczkach na centralne ogrzewanie za rok 2021 Spółdzielnia Mieszkaniowa Lokatorsko – Własnościowa „Własne Mieszkanie” informuje, że za rok obrachunkowy 2021 wystąpiła niedopłata w zaliczkach wnoszonych na centralne ogrzewanie w wysokości – 9,47 zł za 1m2 powierzchni grzewczej mieszkania. Uprzejmie prosimy o uregulowanie należności do Szczegółowe wyliczenie dostępne w kasie lub księgowości Spółdzielni.
Fotolia. REKLAMA. Indywidualne rozliczenie CO i ciepłej wody. Właściciele mieszkań w blokach mają otrzymać dokładną informację o sposobie rozliczania ich za ogrzewanie oraz ciepłą wodę użytkową, a opłaty mają odpowiadać zużyciu - wynika z uzasadnienia projektu rozporządzenia MKiŚ. Reguluje też warunki techniczne instalacji
Aby wymusić przepływ wody w rurach, w instalacjach montuje się niewielkie pompy obiegowe. Dzięki nim wszystkie grzejniki są jednakowo ciepłe Jeżeli centralne ogrzewanie szwankuje, być może niebędna się okaże wymiana instalacji. Jeśli masz instalację grzewczą otwartą, grawitacyjną, skorodowaną, ze starymi żeliwnymi grzejnikami i "przedpotopowym" kotłem, najlepiej wymienić ją w całości. Zobacz, jakie prace remontowe wykonać i kiedy jest na nie najlepszy moment... Autor: Wiktor Greg Jeśli nowy kocioł będzie zasilany gazem lub olejem, to stare otwarte naczynie wzbiorcze nie będzie już potrzebne. Zastąpi je przeponowe Co zrobić, aby kocioł był wydajny? Kocioł będzie pracował ekonomicznie, jeśli zostanie wyposażony w układ automatycznej regulacji zapewniający utrzymanie zadanej temperatury w pomieszczeniach bez względu na zmiany czynników zewnętrznych. Zależnie od rodzaju domu, instalacji i kotła można zastosować różne rodzaje regulatorów: termostat pokojowy, termostat pokojowy z programatorem lub regulator pogodowy. Instalacja centralnego ogrzewania z pompą Przed kilkudziesięciu laty małe instalacje grzewcze nie miały pomp. Woda krąży w nich pod wpływem naturalnej siły wyporu (nazywa się je grawitacyjnymi). Tak zwane ciśnienie czynne w instalacji tego typu jest niewielkie, więc konieczne są w niej rury o dużej średnicy, by przepływająca nimi woda napotykała jak najmniejszy opór. Z czasem, gdy zarastają kamieniem kotłowym, przepływ wody staje się utrudniony i niektóre grzejniki mogą pozostawać zimne mimo normalnej pracy kotła. Dzisiaj standardowym wyposażeniem instalacji grzewczych są pompy obiegowe. Jeśli do tej pory takiej nie mieliśmy, warto ją zamontować. Pozwoli to uniknąć zimnych grzejników, można będzie także wymienić rury na nowe o mniejszej średnicy i poprowadzić je niemal w dowolny sposób, bez obawy o związane z tym straty ciśnienia. Możliwe staje się również zamontowanie zaworów regulacyjnych i filtra zanieczyszczeń. Te urządzenia stawiają duży opór przepływającej wodzie, więc trudno je zastosować w instalacji grawitacyjnej, czyli bez pompy obiegowej. Autor: Wiktor Greg Jeśli nowy kocioł będzie zasilany gazem lub olejem, to stare otwarte naczynie wzbiorcze nie będzie już potrzebne. Zastąpi je przeponowe Kiedy instalację centralnego ogrzewania trzeba „zamknąć” W starych instalacjach do zabezpieczenia przed wzrostem ciśnienia spowodowanym zwiększaniem się objętości podgrzewanej wody mogło być zastosowane otwarte naczynie wzbiorcze. Poprzez takie naczynie woda wypełniająca instalację ma stały kontakt z powietrzem. Powoduje to przyspieszoną korozję elementów systemu. Jeśli dodatkowo ubytki wody spowodowane jej odparowaniem z naczynia wzbiorczego uzupełnia się wodą z kranu, proces korodowania i zarastania rur kamieniem kotłowym zostaje jeszcze bardziej przyspieszony. Dlatego gdy instalacja grzewcza jest otwarta, warto przerobić ją na zamkniętą, czyli zabezpieczoną przeponowym naczyniem wzbiorczym i zaworem bezpieczeństwa. Jest to konieczne, gdy w wyniku modernizacji instalacja ma być zasilana przez kocioł gazowy lub olejowy. Kotły wiszące i niektóre modele stojących (na przykład zintegrowane z zasobnikiem do mają naczynie przeponowe fabrycznie zainstalowane wewnątrz obudowy. Do niedawna takie rozwiązanie było niedopuszczalne w instalacjach zasilanych przez kotły na paliwa stałe. Zmienione w 2009 r. Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, dopuszczają taką możliwość, jeśli kocioł ma moc nominalną do 300 kW i jest wyposażony w urządzenie do odprowadzania nadmiaru ciepła (bufor ciepła). Warto to mieć na uwadze, gdy szukamy nowego. Czy podczas remontu instalacji grzewczej można nie wymieniać rur Można, jeśli są w dobrym stanie i nadają się jeszcze do eksploatacji. Ich przydatność do dalszej pracy powinien ocenić doświadczony instalator. Zarośnięte kamieniem, ale nieskorodowane rury można zostawić. Po przepłukaniu ich i zamontowaniu pompy obiegowej instalacja powinna działać bez problemu nawet mimo zmniejszonego przez kamień przekroju przewodów. Z jakich rur nowa instalacja Przed wymianą centralnego ogrzewania i całej instalacji warto zrobić projekt i wykonać obliczenia hydrauliczne (między innymi określić średnicę rur). Nowoczesne instalacje grzewcze projektuje się zazwyczaj jako pompowe z rur miedzianych lub rur z tworzywa o mniejszej niż kiedyś średnicy. System (rury i złączki) użyty do zrobienia nowej instalacji powinien mieć aprobatę COBRTI Instal dopuszczającą go do stosowania w instalacjach sanitarnych. Podczas montażu trzeba przestrzegać zaleceń producenta systemu. Jeżeli wymienia się tylko fragment instalacji nie należy mieszać materiałów, na przykład łączyć rury stalowej z miedzianą, ani – w obiegu grawitacyjnym – nie wolno zmniejszać średnicy rur. Podczas remontu nową instalację często prowadzi się po wierzchu ścian lub w bruzdach. Lepiej nadają się do tego rury sztywne stalowe lub z miedzi. Do rozprowadzenia pod podłogą bezpieczniej będzie wybrać rury giętkie ze zwoju. Odcinek od rozdzielacza do grzejnika będzie można wykonać z jednego kawałka rury. W ten sposób uniknie się konieczności łączenia rur pod posadzką. Miejsca połączeń bardziej niż inne są narażone na powstanie przecieków. Rury instalacyjne koniecznie w otulinie Istotnym elementem modernizacji instalcji jest zaizolowanie rur. Bezwzględnie powinno się izolować na całej długości rury z ciepłą wodą użytkową, a rury centralnego ogrzewania przynajmniej w miejscu, w którym przechodzą przez nieogrzewane pomieszczenia. Może się wydawać, że nie ma sensu izolowanie rur w pomieszczeniach ogrzewanych, bo i tak oddane ciepło w nich pozostanie, więc się nie zmarnuje. Trzeba jednak pamiętać, że przepływ wody w rurach nie jest regulowany zaworami termostatycznymi zamontowanymi przy grzejnikach. Zatem jeśli w pomieszczeniu jest ciepło i nie ma potrzeby ogrzewania go, zawór termostatyczny zamknie dopływ wody do grzejnika, ale i tak ciepło z instalacji będzie przenikać do pomieszczenia przez ścianki niezaizolowanych rur, a to oznacza straty energii.
Dopłaty do ogrzewania w bloku obowiązują od 1 lutego 2023. Wsparciem w opłatach za ogrzewanie objęto też odbiorców wrażliwych. Rząd uchwalił nowelizację ustawy, która ma lepiej chronić odbiorców ciepła. Chodzi m.in. o opłaty za ogrzewanie, które w części zawarte są w czynszach.
Temat jak czytać roczne rozliczenie kosztów ogrzewania jest istotny dla każdego, kto posiada mieszkanie ogrzewane z lokalnej ciepłowni (PEC’u), gdzie rozliczenie za ciepło oparte jest o podzielniki kosztów ogrzewania. Chciałbym przedstawić krok po kroku interpretację przykładowego rocznego rozliczenia za ciepło mieszkania 3-pokojowego o powierzchni 60 m2 usytuowanego w bloku. Założenia: Powierzchnia użytkowa – 60 m2 Ilość pokoi – 3 Ilość grzejników – 3 (brak grzejnika w kuchni, a grzejnik w łazience nie jest opomiarowany) Typ podzielników (mierników) ciepła – elektroniczne, Kundo 202 S Typ grzejników – grzejniki żeliwne członowe Budynek docieplony (po termomodernizacji) Mieszkanie środkowe (dogrzewane ze wszystkich stron) W dalszej części wpisu przedstawiona będzie interpretacja poszczególnych składowych poniższego rocznego rozliczenia kosztów ogrzewania. Roczne rozliczenie kosztów ogrzewania omawianego mieszkania za okres rozliczeniowy Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej (PEC) rozlicza się z zarządcą (np. Spółdzielnią Mieszkaniową) za dostarczone ciepło na podstawie zawartej między nimi umowy oraz zgodnie z obowiązującymi przepisami. Opłaty jakie ponosi zarządca obejmują następujące składniki: Opłata za zamówioną moc cieplną – w skrócie opłata za gotowość dostarczenia odpowiedniej ilości ciepła wynikającej z obliczeniowego zapotrzebowania na ciepło. Opłata za ciepło – zapłata za dostarczoną do budynku ilość ciepła mierzona na ciepłomierzu ulokowanym na doprowadzeniu sieci ciepłowniczej do budynku (węzeł cieplny). Opłata za czynnik grzewczy – opłata np. za pobraną wodę z sieci do napełnienia wewnętrznej sieci centralnego ogrzewania. Opłaty przesyłowe stała i zmienna. Wszystkie te opłaty składają się na koszt całkowity dla danego budynku lub jego części. Mówimy o takim podziale, ponieważ do danego węzła ciepłowniczego może być podłączony właśnie cały budynek lub jego część. Zarządca budynku (np. Spółdzielnia Mieszkaniowa) przydziela każdemu lokatorowi mieszkania odpowiednią część całkowitego kosztu ciepła, które zostało zakupione od PEC’u. Całkowity koszt ciepła dzieli się na: koszty stałe, które są niezależne bezpośrednio od użytkowników i wszyscy mieszkańcy muszą je pokryć solidarnie. Przydzielane są zatem odpowiednio do powierzchni mieszkania. Koszty te również obejmują zużycie w pomieszczeniach wspólnych, tj. suszarnie, klatki schodowe, itp. koszty zmienne są zależne od użytkownika – odczytywane z podzielników (mierników) ciepła. Zatem końcowa opłata danego mieszkania za ogrzewanie jest sumą powyższych kosztów stałych i zmiennych. Jak czytać roczne rozliczenie kosztów ogrzewania – krok po kroku 1. Dane wyjściowe Pierwszą rzeczą jest ustalenie kwestii jaka część dostarczonej energii (koszt całkowity 147 039,06 zł) rozliczana będzie w oparciu o koszty stałe (koszt wg powierzchni 117 631,25 zł), a jaka w oparciu o koszty zmienne (koszt wg mierników 29 407,81 zł). Ustalenia takiej proporcji dokonuje zarządca budynku, jak na rys. poniżej: Z powyższego wynika, że koszty stałe wynoszą 75% (117 631,25 zł), a koszty zmienne (29 407,81 zł), co daje zaledwie 25%. Fakt ten jest mało motywujący do oszczędnego gospodarowania ciepłem, ponieważ bezpośredni wpływ mamy na nieznaczną 25% część całkowitych opłat. Tak jak wspomniałem proporcje ustala zarządca budynku, a ich wielkość nie jest regułą. Na przedstawionym wycinku widzimy również jednostkowy koszt rozliczenia (12,7500 zł/grzejnik), który w późniejszych obliczeniach będzie mnożony przez ilość grzejników w mieszkaniu. 2. Koszty jednostkowe Koszty wg powierzchni (stałe) Z powyższych danych wyjściowych dla całego budynku musimy przejść na koszty jednostkowe. Jest nam to potrzebne do późniejszego przedstawienia rozliczenia kosztów ogrzewania dla konkretnego lokalu. W tym celu dzielimy koszty stałe wg powierzchni (117 631,25 zł) przez powierzchnię budynku (3 231,00 m2) otrzymując wartość kosztów stałych w przeliczeniu na m2 powierzchni (36,4071 zł/m2). Koszty wg mierników (zmienne) Analogicznie jak poprzednim razem wykonujemy kolejne obliczenia wykorzystując dane wyjściowe dla całego budynku. Bierzemy zatem koszty wskazań wg mierników dla całego budynku (29 407,81 zł), które dzielimy przez ilość wskazanych jednostek rozliczeniowych również dla całego budynku (15 354,0365 Otrzymujemy koszt jednej jednostki rozliczeniowej (1,915315 zł/ A więc mamy wszystkie niezbędne dane, aby wykonać … 3. Rozliczenie kosztów ogrzewania lokalu Koszty wg powierzchni (stałe) Pierwszym etapem rozliczenia kosztów ogrzewania lokalu jest przemnożenie powierzchni danego lokalu (60,30m2) przez wyliczoną wcześniej wartość kosztów stałych w odniesieniu do m2 powierzchni (36,4071 zł/m2). Otrzymujemy pierwszą część kwoty do zapłaty – koszt stały (2 195,35 zł). Koszty wg mierników / podzielników (zmienne) Drugim etapem jest wyliczenie kosztów według mierników. Brana jest pod uwagę suma odczytów podzielników ciepła na każdym z grzejników w mieszkaniu (203,00 Suma ta jest odpowiednio skorygowana o współczynniki korekcyjne grzejników (w zależności od ich rodzaju i wielkości) oraz współczynniki lokalizacji mieszkania (w zależności od lokalizacji mieszkania w budynku – mieszkanie szczytowe lub środkowe itp.) i wynosi (144,39600 A więc wyliczenia kosztów zmiennych wg mierników wygląda następująco: Aby wyliczyć drugą część kwoty do zapłaty przemnażamy sumaryczną odczytaną wartość z podzielników naszego lokalu (144,39600 przez wyliczony uprzednio koszt jednej jednostki rozliczeniowej (1,915315 zł/ Uzyskujemy drugą część kwoty do zapłaty (276,56 zł). Wielkość tej części należności wynika ze sposobu eksploatacji naszej instalacji, tzn. czy oszczędzamy ciepło czy też nie. Na całkowitą sumaryczną kwotę do zapłaty wpływ ma jeszcze jednostkowy koszt rozliczenia wyrażony w zł za każdy grzejnik w lokalu wyposażony w miernik ciepła (12,7500 zł/g.). W tym przypadku bierzemy pod uwagę 3 grzejniki, co daje wartość (38,25 zł). Koszty serwisu i opłaty dodatkowe w tym przypadku są zerowe. Całkowita kwota do zapłaty wynosi zatem 2 510,16 zł. 4. Wyznaczenie nadpłaty lub niedpopłaty Każdy lokator w czynszu wpłaca przez cały rok miesięczne zaliczki, których wartość ustalana jest przez zarządcę budynku – np. Spółdzielnie Mieszkaniową (przy akceptacji lokatorów). Kwota ta wynosi ok. 3,00 ÷ 4,00 zł/m2. Zatem szacowane koszty roczne mogą wynieść ( zł/m-c * 60m2 = 180 zł/m-c * 12 m-cy = ok. 2800,97 zł). Różnica między zaliczkami wpłacanymi przez cały rok, czyli przedpłatą (2 800,97 zł), a kwotą wynikającą z rzeczywistego zużycia ciepła budynku (2 510,16 zł) powoduje nadpłatę lub niedopłatę w rocznych kosztach ogrzewania. W tym wypadku mamy nadpłatę w wysokości (290,81 zł). Metoda rozliczeń ciepła dotycząca ogrzewania w budynkach wielo-lokalowych wprowadzona jest przez zarządcę budynku w formie wewnętrznego regulaminu, do którego zawsze możemy się odnieść w przypadku pojawiających się niejasności. Pamiętajmy o tym, aby starać się oszczędzać ciepło zarówno z uwagi na niższe rachunki jak i aspekt ekologiczny. Miejmy nadzieję, że następna zima będzie dla nas równie łaskawa, co obecna i oby przyniosła kolejne nadpłaty za ogrzewanie :).
PDD4. 219 364 141 124 54 153 52 75 173
niedopłata za centralne ogrzewanie
